Dziwna (conajmniej) notka

"... Z podnoszącym się coraz bardziej za plecami słońcem, z wydłużającymi się przed nimi cieniami, ruszyli w dalszą drogę..."
Upaść, wstać, iść dalej.
Żyć, czy tylko przetrwać......?
Z oddali nasłuchiwać krzyku do wschodzącego słońca.
Bezowocnie czekać na to co niedane i niedoczekane.
Z nadzieją i wiarą wpatrywać się w oczy kogoś kogo kochasz i czekać na krok.
Przeczytać i nie zrozumieć.
Stracić najlepszego przyjaciela.
Koniec.

]Ta notka tak sobie nadaje się do komentowania i jest raczej tylko do przeczytania, nawet nie dla wszystkich, ale miłoby było gdyby ktoś coś skrobnął pod nią[

/////Taka sama jak zwykle......------> Olka............./////